31 Ekim 2007 Çarşamba

sana

Oysa seni sevebilirdim belki.. Hiç doğmamış olsaydın.. Hiç açmamış olsaydın gözlerini dünyaya; inan.. sevebilirdim belki.. Hala birbirlerine sarılmayı bekleyen spermler ve yumurtalar olsaydın.. Alma şansın olmasaydı annenin gözlerini.. Huyun babana çekemeseydi hiçbi zaman.. Ama çıktın bi kere anne karnından.. Doğdun.. Oysa..
Oysa seni sevebilirdim belki.. Hiç büyümeseydin.. Büyüyemeseydin, çocuk kalsaydın hep.. Pamuk şeker yemeyi sevseydin.. ve Legolarla oynamayı.. hatta hala yürüyemeseydin.. yahut çıkmasaydı dişlerin.. Sadece “dede” diyebilseydin.. Ama “aşk” dedin bi kere.. Büyüdün be çocuk.. Oysa..
Oysa seni sevebilirdim belki.. Hiç çıkmasaydın karşıma.. Asla görmeseydim seni.. Burada değil de kilometrelerce ötede olsaydın.. ya da denizin dibinde.. ya da tepelerinde dağların.. Görmeseydim işte.. Çarpmasaydı kalbim hiç bu kadar hızlı.. Mideme kramplar girmeseydi.. Ama ordaydın.. Tam karşımda.. Oysa..
Oysa seni sevebilirdim belki.. Hiç konuşmasaydın benimle.. Dilini yutsaydın.. Ya da konuşmaya bile değer bulmasaydın beni.. Gecelerimi süslemeseydi o ses, rüyalarımda yankılanmasaydı.. En güzel ses seninki olmasaydı keşke.. Ama çok geç.. Oysa..
Oysa seni sevebilirdim belki.. Hiç tutmasaydın elimi.. Ellerin soğuk olsaydı, buz tutmuş gibi.. Direkt çekseydim elimi irkilerek.. Ya da biçimsiz.. Fazla uzun, aşırı küçük.. Baktığımda midem kalksaydı, beğenmeseydim.. Terleseydi, yapış yapış olsaydı.. iğrenseydim.. Ama tuttun saatlerce.. Oysa..
Oysa seni sevebilirdim belki.. Beni hiç öpmeseydin.. Dudakların ince olsaydı, kaybolsaydı benimkilerde.. Ya da öpüşmeyi bilmeseydin.. Seni bidaha öpmemeye o an karar verseydim.. Hatta öpemeseydin.. Dalga geçerdim seninle, yüzün kızarırdı belki.. Ama beni kendine doğru çektin.. ve.. Oysa..
Oysa seni sevebilirdim belki.. Seni hiç sevmeseydim.. Belki.. Oysa..